قیمت ورق استنلس استیل؛ واردات و عرضه انواع ورق استیل صنعتی و ورق استنلس استیل در گرید، ضخامت و ابعاد متفاوت. تلفن: 02133915222
فهرست موضوعات
آشنایی با فرآیندهای جوشکاری استنلس استیل
تاب خوردگی فلز (پیچ خوردگی قطعات جوشکاری شده)، جوش های ذغالی رنگ و خوردگی حین جوشکاری برخی از مواردی هستند که می توانند در زمان جوشکاری استنلس استیل ها اتفاق بیافتند. اگر چه آلیاژ استنلس استیل حاوی عناصری مشابه با عناصر موجود در فولاد کربنی است اما عناصر آلیاژی اضافی دیگری هم نظیر کروم و مولیبدن دارد و همین امر موجب یک سری چالش های متفاوت در زمان ذوب دو یا چند قطعه استنلس استیل می شود در حالیکه برای فولاد کربنی چنین نیست. اکسیژن موجود در حوضچه مذاب ذوب استنلس استیل حین جوشکاری می بایست لزوما حداقل مقدار نگه داشته شود. رفتار حوضچه جوش یا همان منطقه تحت جوشکاری استنلس استیل ها متفاوت از آلومینیم یا فولاد کربنی است. هدایت حرارتی استنلس استیل ها خیلی پایین است که باعث ورود اعوجاج و حرارت می شود. این امر یکی از نگرانی اصلی در جوشکاری فولادهای زنگ نزن به شمار می رود. اگر چه در جوشکاری استنلس استیل آیتم ها و موارد زیادی را باید در نظر گرفت اما یکی از مهم ترین تصمیماتی که باید اتخاذ شود این است که از کدام نوع از فرایندهای جوشکاری برای این فولادها استفاده بشود. با این مقدمه اکنون به بحث در باره مراحل مختلف فرآیندهای جوشکاری میپردازیم:
فرآیندهای جوشکاری استنلس استیل
شناخته شده ترین روش های جوشکاری استنلس استیل ها عبارتند از :
- جوشکاری MIG یا GMAW - جوشکاری قوسی با گاز محافظ
جوشکاری MIG یا جوشکاری قوسی با گاز محافظ، یکی از متداول ترین روش های جوشکاری استنلس استیل ها می باشد. شباهت های زیادی میان جوشکاری MIG روی استنلس استیل و فولادهای کربنی وجود دارد. در این روش اصلا لازم نیست از غلطک های مخصوص حرکت استفاده شود و قطبیت الکتریکی یکسان باقی می ماند. با این وجود ترکیبات گاز محافظ نوعا متفاوت است. هنگام جوشکاری استنلس استیل ، مقادیر پایین تر اکسیژن مجاز است. از این رو مقادیر O2 و CO2 می بایست در حدود ۲ درصد یا کمتر نگهداشته شوند. در جوشکاری استنلس استیل به روش MIG ، استفاده از مخلوط سه گاز آرگون ، هلیم و دی اکسید کربن یا اکسیژن بجای آن ، بسیار متداول است. از آنجا که مقاومت به خوردگی در منطقه جوش و فلز پایه باید مطلوب باشد، از این رو می بایست از سیم یا مفتول جوشکاری از جنس استنلس استیل استفاده شود. مضاف بر اینکه بمنظور پرهیز از ترک خوردن ، مفتول جوش و استنلس استیل اصلی (پایه) می بایست از نوع کم کربن بوده و پایدارکننده هایی کننده هایی نظیر تانتالیوم و نئوبیوم در خود داشته باشند. استفاده از روش جوشکاری موجی شکل و منقطع (قطع و وصل به شکل پالس یا پالسی شکل)، به کاربر یا جوشکار کمک می کند تا در فرآیند جوشکاری استنلس استیل به روش MIG موفق تر عمل کند.
جوشکاری TIG یا GTAW جوشکاری با الکترود تنگستن و گاز محافظ
جوشکاری TIG که رسما بنام جوشکاری قوسی با گاز تنگستن معروف است، فرآیند دیگری است در جوشکاری ورق استیل که غالبا از آن استفاده می شود. در این روش نیز شباهت هایی میان جوشکاری فولادهای کربنی و جوشکاری استنلس استیل وجود دارد. هر دو ماده به قطب منفی الکترود جریان مستقیم (DCEN) دارند. معمولا می توان گفت نزدیک به ۱۰۰ درصد از گازهای آرگون یا هلیم به عنوان گاز محافظ استفاده می شود. در روش جوشکاری TIG هم مثل روش MIG لازم است از فلز پرکننده (فیلر) استنلس استیل استفاده شود تا از ایجاد جوشی که براحتی مستعد خوردگی خواهد بود ، جلوگیری نماید. در این راستا می بایست از استنلس استیل های کم کربن یا گریدهای تثبیت شده بعنوان فلزات پرکننده جوش استفاده شود و فلزهای پایه (اصلی) نیز بایست کم کربن باشند. در زمان جوشکاری استنلس استیل ها، مشکل عمده می تواند اعوجاج باشد. از این رو حین جوشکاری استنلس استیل به روش TIG، بسیار مهم است که حرکت را قدری تند و حرارت دهی را کم کنیم.
جوشکاری به روش الکترود تو پودری ( Flux-Cored Arc Welding)
جوشکاری قوس الکریکی با فیلر پودری مصرفی (Flux-Cored Arc Welding-FCAW) یا به اختصار جوشکاری توپودری، قوس بین فلز پایه و ماده مصرفی (سیم جوشی حاوی پودر) است، ایجاد شده و حرارت حاصل از آن موجب ذوب و ایجاد اتصال می شود. این نوع جوشکاری می تواند همراه با گاز محافظ و یا بدون گاز محافظ انجام شود. جوشکاری استنلس استیل به روش FCAW همراه با گاز محافظ امکان پذیر است. بدین منظور میبایست از مخلوط های از گازی خاصی استفاده شود. جوشکاری به روش FCAW هم را با گاز محافظ ، نوعا گزینه بهتری است برای پروسه جوشکاری استنلس استیل در مقابسه با جوشکاری FCAW بدون گاز محافظ است زیرا روش اول برای محافظت از فلز جوش در اتمسفر کمتر بر فلاکس متکی است.
جوشکاری با استفاده از پرتو لیزر (LBW)
جوشکاری به روش لیزری ، برای اتصال قطعات استنلس استیل همراه با سرعت جوشکاری بالا و حرارت ورودی خیلی کمی است. هنگام جوشکاری با لیزر میبایست مراقبت نمود ترک و تخلخل ایجاد نشود. بدین منظور می توان با کاستن از مقدار اکسیژن بوسیله یک گاز محافظ و بهینه سازی پارامترهای جوش ، از ایجاد ترک و تخلخل پیشگیری نمود. جوشکاری لیزری هرگز بتوسط دست انجام نمی شود بنابراین حتما باید توسط ماشین و بطور اتوماتیک صورت پذیرد البته اگر این نوع جوشکاری برای استنلس استیل مدنظر باشد.
فرآیندهای دیگر مورد استفاده برای جوشکاری استنلس استیل
فرآیندهایی که بدانها اشاره شد شاید مرسوم ترین روش های بکار رفته برای جوش کاری ورق استیل باشد. بسیاری از روش های دیگر نیز در صنعت وجود دارد که قدری کمتر معمول و شناخته شده هستند و از آنها نیز می توان برای جوشکاری استنلس استیل ها بهره برد. از جمله می توان از روش های قوس الکتریکی پلاسما (PAW) ، جوشکاری با پرتو الکترونی (EBW) ، جوشکاری با قوس الکتریکی با الکترود پوشش دار (SMAW) ، جوشکاری اصطکاکی-اختلاطی (FSW) ، و جوشکاری مقاومتی (RW) نام برد. البته این فهرست کامل نیست و روش های جوشکاری خیلی بیشتری وجود دارند که میتوانند قطعات مختلف استنلس استیل با موفقیت را بهم جوش دهند.