آیا ورق استیل گرید غذایی سمی است؟: بخش دوم

سمیت: آیا ورق استیل عوامل سمی آزاد می کند؟

ورق استیل معمولی درجه غذایی یا پزشکی (8-18 یا 10-18، ورق استیل 304) می تواند مقادیر کمی از عناصر خاص را آزاد کند، اما هر چه کیفیت ورق استیل بالاتر باشد، شسته شدن عناصر کمتر است. چهار احتمال کلیدی برای رهاسازی از ورق استیل درجه 300 وجود دارد: آهن (Fe)، کروم (Cr)، منگنز (Mn) و نیکل (Ni).

آهن:

آهن ماده پایه ای است که فولاد از آن ساخته می شود. نیکل و کروم چیزی هستند که ورق استیل را ضد زنگ، مقاوم در برابر خوردگی و بادوام می کنند. '18' به درصد کروم در ورق استیل و '8' یا '10' به درصد نیکل اشاره دارد.
بدن ما برای تولید گلبول های قرمز به آهن نیاز دارد. در حالی که مقادیر زیاد می تواند سمی باشد، در آمریکای شمالی احتمال کمبود آهن بسیار بیشتر است. به طور کلی، استفاده از لوازم و ظروف استیل یا چدنی کمتر از 20 درصد کل آهن مصرفی روزانه را تامین می کند که در حد ایمن است.

کروم:

کروم نیز مانند آهن در مقادیر کم می تواند برای سلامت انسان مفید باشد. محدوده مصرف ایمن حدود 50 تا 200 میکروگرم در روز است و یک وعده غذایی تهیه شده با محصولات فولادی ضد زنگ ممکن است حدود 45 میکروگرم کروم آزاد کند که در حد ایمن است. حتی خوردن چند بار در روز با ظروف فولادی ضد زنگ نیز خوب است، زیرا کروم کمتری از صرف غذا خوردن از ظروف در مقایسه با پخت و پز در آنها با گرما آزاد می شود. به خاطر داشته باشید که اگر ورق استیل از کیفیت بالایی برخوردار باشد، پایدار خواهد بود و در صورت وجود، مقدار بسیار کمی آزاد می شود. هرگونه رها شدن از طریق سایش و پارگی معمولی ورق استیل با کیفیت بالا باید حداکثر باشد. مهم است توجه داشته باشید که ورق استیل حاوی کروم شش ظرفیتی (VI) نیست که یک ماده سرطان زا بسیار سمی محسوب می شود.

منگنز:

منگنز یک ماده مغذی ضروری در تمام اشکال زندگی است. شکل منگنز مورد استفاده در کاربردهای صنعتی در سطوح بالای 500 میکروگرم سمی در نظر گرفته می شود. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده تعیین کرده است که قرار گرفتن در معرض منگنز در آب آشامیدنی با غلظت های معادل 1 میلی گرم در لیتر تا 10 روز انتظار نمی رود که هیچ گونه عوارض جانبی در کودک ایجاد کند. جذب منگنز توسط انسان عمدتاً از طریق مواد غذایی مانند اسفناج، چای و گیاهان صورت می گیرد.

سایر غذاهای حاوی غلظت بالای منگنز غلات و برنج، دانه های سویا، تخم مرغ، آجیل، روغن زیتون، لوبیا سبز و صدف هستند. 

نیکل:

نیکل در مقادیر کم سمی نیست، اما می تواند در افرادی که به نیکل حساسیت دارند واکنش نشان دهد. یک واکنش آلرژیک ممکن است شامل طعم فلزی در دهان یا بثورات پوستی روی دست ها (اگزما) یا سایر نقاط بدن باشد. مقادیر کمی نیکل را می توان از ظروف فولادی ضد زنگ یا ظروف پخت و پز به غذاها منتقل کرد، به خصوص زمانی که غذای مورد نظر اسیدی باشد (مانند گوجه فرنگی، ریواس).

مقدار نیکلی که ممکن است از محصولات ورق استیل غیر خورنده آزاد شود (که در بسیاری از محصولات فولادی ضد زنگ وجود دارد) معمولاً کمتر از مقداری است که با خوردن برخی مواد غذایی مانند گوشت گاو، شکلات، دانه های سویا، جو دوسر، آجیل و بادام و حبوبات تازه و خشک که همگی دارای نیکل نسبتاً بالایی هستند، مصرف می شود. با این حال، اگر کسی مشکوک است که ممکن است به نیکل آلرژی داشته باشد، همیشه توصیه می کنیم از کاربرد ورق استیل به طور کامل اجتناب کنید. اگر مشکوک هستید که ممکن است به نیکل حساسیت داشته باشید یا هر چیز دیگری در این رابطه، بهترین راه برای اطمینان از این موضوع، انجام آزمایش آلرژی با یک متخصص بهداشت است.

گزارش جامع ارزیابی محیط زیست:

برای اطلاعات علمی دقیق در مورد نیکل، نگاهی به گزارش جامع ارزیابی محیط زیست کانادا سلامت کانادا از نیکل و ترکیبات آن بیندازید. اگر به صفحات 22 و 24 این سند نگاهی بیندازید، مقدار نیکل آزاد شده از مواد غذایی مختلف و از ورق استیل را به شما می دهد. همچنین، این برگه اطلاعات نیکل وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده را نشان می دهد. در بخش "مراجع" این برگه اطلاعات، پیوندی به مشخصات سم شناسی دقیق نیکل  موجود است.

نتیجه این است که استفاده از ورق استیل مقاوم در برابر خوردگی مقدار قابل توجهی نیکل را به رژیم غذایی شما اضافه نمی کند (یک فرد به طور متوسط روزانه حدود 150 تا 200 میکروگرم نیکل مصرف می کند). شما از غذاهای غنی از نیکل، مقدار بسیار بیشتری ماده نیکل را دریافت خواهید کرد. با این حال، همانطور که در بالا ذکر شد، اگر مشکوک هستید که به نیکل حساس هستید، بهترین راه جلوگیری از هرگونه تماس با نیکل، حذف محصولات فولادی ضد زنگ است.

گردآورنده: سید رحیم کیاحسینی